Lange blog, voor een lange reis door Nordeste

Bijna een maand geleden dat ik hier een berichtje schreef. Reden: Ik ben 20 dagen op reis geweest door Nordeste. En dat was super.

1 December vertrok mijn vliegtuig naar Belo Horizonte, eerste stad, eigenlijk alleen om te verzamelen. 6 uur 's ochtends vertrok mijn vliegtuig. Wat een rare mensen zijn die stewardessen, beetje om 4 - 5 uur in de nacht goedemorgen zeggen. Het is voor mij nog gewoon volledig nacht hoor. En in het vliegtuig kreeg ik geen drinken.. Racist.

Na de eerste 2 dagen bij het hotel in Belo Horizonte te hebben gebivakkeerd, gingen we de bus in naar het eerste dorp waar we echt dingen zouden gaan doen; Lençóis. Een busreis van 17 uur, dansen in het gangpad, beetje aankloten met iedereen, het was zo erg nog niet.

Op dag 6 is mijn mobiel stukgegaan, weet niet hoe. Ik sliep, ik werd wakker, en mijn mobiel was dood. En dat is jammer, want dat betekent dat ik geen foto's kon maken deze reis. Helaas. Want er waren veel dingen waar ik graag foto's van gemaakt had.

Ons derde hotel was een *****hotel. Daar viel wel mee te leven, was zo erg nog niet :) Overal deelde je je kamer met 3 tot 4 personen. Hier deelde ik de kamer met David, een Amerikaan, die een goede vriend is geworden, en een Pool, die ook een goede kameraad is.
De eerste nacht hier zijn we er vroeg uitgegaan om te gaan snorkelen in een grot, wat echt super mooi was. De gids vertelde ons op 1 punt dat als wij hier zand van de bodem wilden pakken, hij ons succes wenste. 46 meter diep.'

Aan een zipline van een rots gesprongen. Had het hoger verwacht, want het was maar een meter of 14. Ik had minstens 30 tot 50 verwacht. Maar, het was ook zeker leuk om te doen. Zachte landing in het water maken.

Direct hierna de bus in om door een pik, pik donkere stalagmieten en stalagtietengrot te wandelen. Iedereen een zaklamp, en ook dit was enorm mooi. Druipstenen in onvoorstelbare vormen en grootten gezien, en ook formaties van calcium, die lijken op hopen sneeuw.

Volgende dag klommen we via een begroeid smal stenen pad naar een bergtop. En wat hadden we daar een prachtig uitzicht mensen, Jezus. Op de terugweg naar beneden schoot er op een halve meter voor mij ineens een slang weg. Ongeveer een meter in grootte, zwart aan de bovenkant, wit aan de onderkant. Eerste keer dat ik een slang in het wild zag, ik vond het geweldig. Ben snel wat rotsen omhoog geklommen om hem nog iets beter te bekijken. Toen ik het beneden vertelde, vertelden ze mij dat dit een giftige slang is. Whoops :)

Er leven hier wel meer dieren die ik nog nooit in het wild gezien heb, of überhaupt het bestaan van af wist. Insecten van een centimeter of 10, maar een meisje uit de groep had ook een keer een schorpioen in haar hotelkamer (*****) lopen.
Deze dag heb ik trouwens ook een prachtig rood permanent T-shirt opgelopen, ondanks het insmeren. Je kon mijn haren definiëren op mijn huid, zo snel ging dat.

Zijn hierna naar een plas gegaan met een natuurlijke glijbaan van rotsen, lekker diep water, waar we overig niet in spingen mochten van de rotsen. Nee, springen doe je maar in het zwembad bij het hotel, daar is het anderhalve meter diep. [sarcasme] Is natuurlijk veel veiliger dan die 3 á 4 hier. [/sarcasme]
'S avonds een capoeiravoorstelling gezien. Blijft altijd indrukwekkend hoe snel die mensen kunnen bewegen en wat zij kunnen doen. Die hopen spieren bewegen behendig.


Onze eerste stranddag hebben wij gehad in Maceio. Op de kamer met een Taiwanees en een Duitser. Aantal vrije uren in de stad, stad ontdekken, relaxen op het strand, het echte leven, zoals je in een zomervakantie als ik nu heb zou moeten doen.
Vervolgens zijn we op een soort bootjes gestapt, heel kleurrijk en met felblauw water. 6 personen per bootje. Het waren aparte bootjes, het leek een beetje op een grote drijvende deur, met wandjes van 5 cm hoog aan de zijkant met een 2 keer zo groot zeil. Maar een vlot met zeil kan je het ook niet noemen.

De armoede van sommige mensen blijft me verbazen. Soms zie ik huizen waarvan ik denk, echt wonen kun je er niet in. Maar het heeft muren, en iets dat op een dak lijkt, dus het voldoet voor sommigen. Maar, meestal wel een prachtige kerk. Als wij met de grote bussen door deze arme stadjes trekken, zie je mensen kijken van: "Zohé, da's een grote auto!" of "Wat moeten die hier". Ik weet niet wat ze denken. Maar ze kijken allemaal.

In het dorp Maceio was ook armoede aanwezig. Kinderen van een jaar of 6 die naar je toe komen om geld te vragen omdat ze zo'n honger hebben. Het lijkt heel zielig, maar 50 meter verderop staat iemand om het geld te vangen. Of kinderen die naar je toe komen, of je kauwgom wilt kopen voor 2 real. (76 eurocent) En aandringen, Jezus, wat kunnen die aandringen.

Ik vroeg een andere exchanger: "Wat is het raarste dat jij ooit gezien hebt in Brazilië?"
"Waarschijnlijk de dode man op het strand in Maceio. Een dode man op het strand, met wit laken eroverheen, politieman die ernaast in de zon zat, en badgasten die 5 meter verderop alweer in het zand lagen te liggen, met kinderen die daarnaast aan het spelen waren"

Nou, moet zeggen, ik kan dat niet toppen.

Volgende dag door naar Salvador. Wat een mooie stad! Damn!
Groot hotel, maar moet wel mijn bed delen met een Mexicaan. Kamerverdeling is een beetje uit proportie. Zo is een een kamer waar 4 meiden 1 bed moeten delen, is er mijn kamer met 2 bedden voor 3 mensen, maar is er ook een kamer met precies genoeg bedden en een jacuzzi.

Salvador is een prachtige stad, met mooie markten en mooi zicht op zee. Een van de 2 avonden die we daar gehad hebben hebben we een Religieuze voorstelling uit het Nordeste gezien. Was indrukwekkend. Eerste deel dacht ik dat ze op harde drugs zaten, maar daarna was er capoeira. Echt goede capoeira. Die ventjes maken sneller salto's achter elkaar dan dat ik in mijn vingers knippen kan. Maar ook iemand die door vuur wandelde, gloeiend stuk kool in zijn mond stak en opat, wat een mafkees. Maar wel indrukwekkend!

Op de eerste dag hier zijn we naar een soort schildpaddenpark gegaan.
Schildpadden groter dan een meter, prachtig.

Op deze trip was ook een reusachtige speen mee. Wat ik jullie nu zal voordragen, zal enigszins kinderachtig klinken, maar het was best leuk. Elke avond heeft iedereen de keuze een verhaal van die dag voor te dragen, stomme dingen die iemand deed, grappige dingen, então.
Als jij de hoofdpersoon bent van het verhaal dat het meeste applaus krijgt, moet je deze speen om voor de komende 24 uur. Je kunt dan 1x "Jeggi Porreta" schreeuwen. 90 uitwisselingsstudenten gaan dan op hun rug liggen op die plek en met armen en benen zwaaien. Klinkt stom, maar is wel grappig om te doen. Reacties van mensen op een volle straat zijn prachtig. 1x heb ik ook deze speen moeten dragen. Maar waarom? Dat ga ik jullie niet vertellen. Tenminste, niet nu. Misschien in een volgend blog.
(In verband met het lang worden van de blog)
Maar een ander verhaal kan ik jullie vertellen. Stuk korter: Een jongen ging luchen, en bestelde per ongeluk voor 180 real aan eten. Dat is 3 a 4 zaterdagnachten uitgaan hier.

Na Salvador naar Porto Seguro gegaan. Lang verhaal kort: Goed eten, stranddag gehad. Helaas is op het strand wel mijn zonnebril en portemonnee van me gestolen. Balen. Gelukkig zat er geen geld in. Alleen bankpas, Braziliaans ID, NL ID, En verzekeringspasje. Maar ook een paar reminders aan Nederland en geluksbrengers.
Niet zo erg dat die geluksbrengers wegzijn, die deden hun werk toch niet zo goed: Bankpasje werkte niet, horlogeband stuk, mobiel dood, headset stervende, nachtbitje gestolen (Zat in dezelfde tas als portemonnee en zonnebril).

Na Porto Seguro weer 2 dagen de bus in, naar de stad waar ik in Nederland meermalen over gedroomd heb; Rio de Janeiro! Awesome!
Het eerste dat door mij heenschoot toen Rotary mij vertelde dat ik naar Rio zou gaan, was het beeld van de grote stenen Jezus en ik in Rio. En toen ik daar was, laat ik zeggen dat mijn hart aan het lachen was in mijn borstkas. Het was echt super, super mooi daar bovenop die berg, met het uitzicht over Rio. We stonden hoger dan aankomende vliegtuigen. Ik kan me goed voorstellen waarom die Jezus daar nooit weggaat. Mooi uitzicht heeft die vent.

Daarna naar Pão de Açúcar gegaan, een rots in Rio waar je ook een prachtig uitzicht hebt, en alleen met een kabelbaan kunt komen.
Omdat ik maar een arme jongen ben wiens portemonnee is gestolen, zijn mijn souvenirs een stukje gras onder de voeten van Jezus geplukt, en een blaadje van Pão de Açúcar.

De eerste dag in Rio de Janeiro naar Copa Cabana gegaan. Het was prachtig. Met regenboog, op het strand met 2 denen, een duitser een Amerikaan en een Nederlander (Ik)
Het was zo zo mooi mensen. Een moment om terug te halen.

Na Rio de Janeiro met een boot naar ons laatste verblijf gegaan, waar we alleen in het hotel zijn verbleven. De bootreis erheen was mooi, 4x gestopt op mooie plekken waar we van de boot de zee in konden duiken. Het regende. Des te meer reden om erin te springen, want nat werd je toch. Mooie schelp gevonden op een strand, een schelp waar je in NL een tientje voor betaald.

Daarna was het, na een gezellig feest, tijd om afscheid te nemen van alle nieuwe, 90 vrienden. 20 dagen ken je ze pas, maar sommigen lijken vrienden voor een levenstijd. Met z'n allen mooie plekken gezien, lol getrapt, drankspellen met water (Wat alcohol mocht niet), gelachen, nouja, ik kan wel doorgaan. En nu stapt iedereen in 3 verschillende bussen, naar verschillende vliegvelden om op te stijgen in verschillende vliegtuigen. En dat was balen.

Na thuiskomst van gezin veranderd. Een gezin 4 blokken verderop. Heb 1 broer thuis, die een uitwisseling in Australië heeft gedaan, 1 broer die deze uitwisseling niet doet, en een gastmoeder. Ze schijnen nog leuk te zijn!

Bedankt voor het lezen mensen!