A little bit(ch)

Dit is iets dat ik me al afvroeg sinds de eerste week dat ik hier ben: is er iemand moedig genoeg om Brazilianen te leren dat je een ‘g’ en ‘r’ uitspreekt als ‘g’ of ‘r’, en niet als h?
Zo is mij al een paar keer gevraagd of ik van de muziek van Hedge Hodge hou.
Hedge Hodge? Wie zijn de Hedge Hodge? Verontwaardiging, angst, open monden. Dat is wat ik om mij heen zie. “Jij kent de Hedge Hodge niet?” …. “Nee?”

Red Hot (Chili peppers) is blijkbaar de band die ze bedoelden. Zeg dan ook gewoon Red Hot, of Red hot chili peppers, en niet Hedge Hodge. Want zo heten ze niet. Erg grappig.

Ook ontzettend grappig is het accent van Brazilianen die Engels spreken. Als ze bijvoorbeeld willen zeggen dat ze geen Engels spreken: “Yess, Ie speaki Ienglischie”
Of: “Can you speak English?”
“ A little bitch”
“Que?”
“A little beach”
Ah, a little bit, ok.

Zelfs mijn Engels docent heeft dit prachtige accent.

Tijdens mijn afscheidsfeest in Nederland heeft iemand mij een reisdagboek gegeven. Perfect cadeau, en ik had mij voorgenomen om de 2 a 3 dagen daarin te schrijven. De eerste maand ging dat goed, daarna zat er 23 dagen tussen. Ik moet het volhouden vind ik, voor mijn toekomstige ik, zodat ik ook de kleine dingen niet vergeet.

In mijn vorige blog schreef ik dat mijn gastvader samen met mijn broertje een trip naar Europa zou maken. Ze zijn inmiddels terug, en hebben het natuurlijk geweldig gehad. Als ik het goed heb begrepen hadden ze een mooie zak drop voor me gekocht in Nederland, aangezien ik hier bijna door mijn voorziening heen ben.
Zijn ze de drop vergeten mee te nemen! Maar, ik vatte het gelukkig goed op. Heb er denk ik maar 20 minuutjes om gehuild.

Ook schreef ik in mijn laatste blog op het eind dat ik een kamp zou hebben in het weekend met alle uitwisselingsstudenten uit het district. Cliffhangerrrrr.
Het was zeker leuk. Vanalles gedaan. Maar de avond van tevoren nog een presentatie in elkaar flansen over Nederland. Dat was namelijk het huiswerk Maak een powerpoint over je land.
Uiteraard weer helemaal uitgesteld tot de laatste dag, maar ik had er een. Bedankt voor de suggesties om erin te verwerken vrienden. Maar helaas heb ik van al jullie suggesties niet alles kunnen gebruiken. Zo heb ik informatie als Nijntje, een bak vla direct na je toetje, Jori, en mijn kat er niet in verwerkt. Sorry mensen, maar toch bedankt voor jullie goede suggesties.

Helaas: De beamer werkte niet en niemand kon de presentatie dus houden. Helaas.

Ook hebben we een foute, en lelijke kleren-avond/ talentenshow gehad. Ik vind het altijd fascinerend hoe ik me altijd met veel meer zelfvertrouwen vind op zo’n avond. Over nagedacht waarom het is dat als ik me zo lelijk mogelijk verkleed, ik meer zelfvertrouwen krijg. Mijn conclusie is dat ik toch geen fuck meer geef, en dat ik dus in principe alles kan maken. Ben ik de enige die dat heeft?
Ook hebben we in het weekend een slide gemaakt. In een stormbui buiten spelen in je zwembroek. Wat wil een bijna 18 jarige nog meer!

Afgelopen weekend weer teruggegaan naar Campo Mourão. (Hier was het kamp ook)
Naar het huis van Ygor gegaan, samen met een paar andere uitwisselingsstudenten. Ygor is een rebound, die naar Taiwan is gegaan. Wat een geweldig weekend was dat. Gezwommen in een rivier, gefeest, gerelaxed, genoten van de zon, watermeloen eten aan de rand van het water, in een speedboot over het water jagen, mooie dames erbij, als je vraagt waar het echte leven afgelopen weekend was, dan was het daar.

Volgens mij wordt de blog nu een beetje lang, dus ik zal proberen om nu de laatste gebeurtenissen op een rijtje te stellen, en weer een geweldige cliffhanger bedenken.

Afgelopen week heb ik op school een proefwerk Portugees gemaakt. Een leestoets. Vandaag kreeg ik mijn cijfer terug. Ik had een 30. Daar was ik redelijk blij mee. Laagste is 0, hoogste 80. Een gedeeld laagste cijfer, samen met een Braziliaan uit mijn klas. Wat moet hij zich kut voelen, zelfde cijfer op een leesproefwerk als een uitwisselingsstudent die nog maar 2 maand in zijn land verkeerd. Bij deze geef ik mijzelf toestemming hem ermee te pesten.

Afgelopen week stond de thermometer in de auto op 47 graden Celcius. Bedankt zon, ik waardeer je inzet, maar we komen nog maar nét uit de winter. Beetje minder mag wel, dank u.

Ik zal proberen om wat foto’s online te zetten op deze website. Vooralsnog kunnen jullie foto’s zien op mijn Facebook pagina.

Ik heb nu weekend, (Donderdag) want morgen is een of andere feestdag waarvan ik de betekenis niet weet. Maarja, ik jullie weten de betekenis van Pinksteren ook niet precies, maar aanvaarden die (zelfs 2) vrije dagen ook. Dus ik maak me niet druk (:

Vanavond is het pizzatime in het huis van een vriend, en daarna gaan we uit. Dit was de cliffhanger van de dag, tot de volgende keer mensen!

Beijo, abraçu, Just